«مامورین امنیتی پس از ۹ روز ساعت ۱۱ شب جنازه‌ آرمان را برایمان آوردند!»

چند روزی بود که اینترنت جهانی در ایران وصل شده بود. زیر بمباران خبرهای فاجعه قتل عام مردم ایران بودیم و هر روز اسامی و عکسهای بیشتری از کشته شدگان اعتراضات به دستم می‌رسید. فیلمها و تصاویری که از اعتراضات ایران منتشر می‌شد از یک قتل عام بزرگ روایت داشت.

در همین حین یکی از مخاطبینم یک عکس آگهی ترحیم برایم فرستاد و در توضیحش نوشت: «نامش آرمان است، در اعتراضات نجف آباد اصفهان کشته شده است.» 

در لیست کشته شدگان نامش را جستجو کردم، ولی نامی از او نبود! رفتم و در فضای مجازی جستجو کردم، هیچ اثری از اسم و عکسش نبود!
به مخاطبی که این عکس را برایم فرستاد پیغام دادم و گفتم به اطلاعات بیشتری نیاز دارم.

پاسخ داد: من هم اطلاعات زیادی ندارم و آدرس صفحات مجازی چند تن از بستگان آرمان را برایم فرستاد. وقتی به صفحات بستگان آرمان سر زدم متوجه شدم که، پسر جوانی به نام «آرمان امانی» کشته شده است و هر کدام چند پست سوگواری با عکسهای عزیز از دست رفته‌شان در صفحاتشان منتشر کرده‌اند.

برای تمامی آنها پیغام گذاشتم که می‌خواهم درباره آرمان با شما گفتگویی داشته باشم. هیچکدام پاسخ ندادند! دوباره رفتم و پیغام گذاشتم تا سرانجام بعد از چند روز یکی از آنها پاسخ داد.

درود و تسلیت گفتم و از او خواستم درباره آرمان به من بگوید. ترسیده بود گویی تهدید شده بودند که حق ندارند در این باره اطلاع رسانی کنند! از من قول گرفت به شرط افشا نشدن نامش صحبت می‌کند. پذیرفتم و شروع کردیم به صحبت کردن. در این گزارش برای اینکه نامش این منبع افشا نشود از او با نام مستعار آرش نام برده شده.

از آرش خواستم تا کمی درباره آرمان به من بگوید:

آرمان جوان بود خیلی جوان. او تازه ۲۰ سالش شده بود و به تازگی خدمت سربازی‌اش را تمام کرده بود. جوانی مودب و آرام بود، گویا عاشق شده بود و خانواده‌اش هم در پی تدارک مراسم ازدواجش بودند.

آرمان چگونه کشته شد:

آرمان شب ۲۶ آبان در شهر نجف آباد اصفهان برای تهیه داروهای پدرش از منزل خارج شد و به همراه دوستش به داروخانه می‌رفتند که در مسیر به تجمع مردم معترض برخورد می‌کنند. صدای شلیک می‌آید، گویا مامورین امنیتی داشتند به سوی مردم با سلاح جنگی شلیک می‌کردند و مردم هراسان فرار می‌کردند. در این میان گلوله‌ای به دوست آرمان برخورد می‌کند و بر روی زمین می‌افتد. آرمان که به کمک دوستش می‌رود خودش هم از ناحیه کمر مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد! وقتی که می‌خواهد فرار کند با اصابت گلوله دوم به سرش بر روی زمین می‌افتد و در دم جان می‌دهد.

به گفته آرش مردم جنازه آرمان را به بیمارستان منتقل می‌کنند. وقتی که خانواده پس از جستجوی فراوان جسد فرزندشان را پیدا می‌کنند مامورین امنیتی از تحویل دادن جسد به آنها امتناع می‌کنند.

مامورین امنیتی به این بهانه که «باید درباره کشته شدن آرمان تحقیق کنند» به خانواده میگویند باید تا نتیجه تحقیقات صبر کنند و تنها به یک شرط جنازه را تحویل می‌دهند که پدر آرمان تعهد بدهد: «از هیچکس شکایتی ندارند و هیچگونه اعتراضی به مرگ فرزندشان ندارند!»

خانواده که تحت فشار روحی بسیار شدیدی بودند به ناچار تعهد می‌دهند و مامورین امنیتی میگویند بروید ما خودمان به زودی جنازه را برایتان می‌آوریم.

آرش در ادامه توضیحاتش می‌گوید:

 ۹ روز از مرگ آرمان می‌گذشت. خانواده در شهر پدری آرمان شهر مسجدسلیمان مراسم سوم و هفتم گرفته بودند که در تاریخ ۴ آذر ساعت ۱۱ شب چند مامور امنیتی جسد آرمان را به درب منزل آوردند و گفتند کمتر از ده نفر از اقوام درجه یک بیایند و در سکوت کامل جسد را دفن کنند. چند نفر رفتند و در سکوت کامل آرمان را دفن کردند و آمدند.

چند روز بعد، مراسم بزرگی برای آرمان گرفتیم، اما چه فایده آرمان رفت، جوانی‌‌اش رفت، همه فامیل داغدار او هستیم. پدر و مادرش میگویند از کسی شکایتی ندارند و فقط قاتلش را به خدا واگذار کرده‌اند. آرمان هم مثل بسیاری دیگر از این مردم شهید شد و رفت.

بامداد ۲۴ آبان ۱۳۹۸ بدون اطلاع رسانی قبلی مردم متوجه شدند قیمت بنزین به‌شدت افزایش یافته و این اتفاق جامعه را با شوک سنگینی مواجه کرد. مردم بسیاری از شهرها در شب ۲۵ آبان با بستن پمپ راه بنزین‌ها و خیابان اصلی و همچنین حضور در میادین و معابر شهری دست به تجمع و اعتراض مسالمت آمیز زدند، اما طولی نکشید که این اعتراضات با حمله و سرکوب نیروهای امنیتی و لباس شخصی‌ها به خشونت کشیده شد. سرکوب معترضین در روزهای ۲۶ و ۲۷ آبان به اوج خود رسید. 

تصاویر بسیاری که در شبکه‌های مجازی منتشر شده است به وضوح نشان می‌دهد که نیروهای نظامی با اسلحه جنگی به صورت مستقیم به‌سوی مردم گلوله شلیک می‌کنند و ویدئوهای بسیاری از شهروندانی که زخمی و کشته شده‌اند در فضای مجازی منتشر شد. 

حکومت جمهوری اسلامی برای سانسور صدای مردم و سرکوب معترضین اینترنت جهانی را قطع کرد و مسئولان دولتی در رسانه های داخلی ادعا کردند که این فیلم‌ها ‌واقعیت ندارند. همچنین برخی از سرداران نظامی ادعا کردند که اشرار مسلح معترضین را به گلوله بسته‌اند و بانک‌ها را به آتش کشیده‌اند.

پس از سرکوب خشونت آمیز معترضین در ایران تاکنون از سوی حکومت هیچگونه آمار دقیقی از تعداد کشته شدگان، زخمی ها و تعداد بازداشتی‌ها اعلام نشده است. خبرگزاری رویترز به نقل از یک منبع حکومتی آمار کشته شدگان اعتراضات آبان را ۱۵۰۰ نفر اعلام کرده است. رویترز می‌گوید این آمار را سه مقام وزارت کشور جمهوری اسلامی که خواسته‌اند نامشان فاش نشود، در اختیار این خبرگزاری گذاشته‌اند.

بر اساس این گزارش دست کم ۱۷ نوجوان، حدود ۴۰۰ زن و همین طور تعدادی از نیروهای امنیتی و پلیس در میان کشته‌شدگان هستند. در گزارش رویترز همچنین به نقل از منابع دولتی گفته شده که آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی درباره اعتراض‌ها دستور داده بود که «به هر شکل ممکن» متوقف شود.

بر اساس گزارشی که توسط سازمان حقوق بشر ایران در روز جمعه ۲۰ دسامبر منتشر شد، دست‌کم ۳۲۴ معترض در اعتراضات آبان ماه در ایران کشته شدند که شامل ۱۴ کودک می‌شود. در گزارش سازمان حقوق بشر ایران آمده است: «از آنجا که جمهوری اسلامی آمار کشته‌شدگان را اعلام نکرده است و از سوی دیگر، به دلیل تهدید و ارعاب خانواده کشته‌شدگان، این آمار می‌تواند تغییر کند». در این گزارش شواهد و مدارکی ارايه شده که نشان می‌دهد نیروهای امنیتی حتی تماشاچیان را نیز هدف گلوله جنگی قرار داده‌اند.

گزارش اعتراض‌های آبانماه: دست‌کم ۳۲۴ تن کشته شدند