/ IHRights#Iran: Hossein Amaninejad and Hamed Yavari were executed in Hamedan Central Prison on 11 June. Hossein was arrested… https://t.co/3lnMTwFH6z13 ژوئن

ایران: ۲۰۰ زن از سال ۲۰۱۰ تا کنون اعدام شدند

7 سپتامبر 23
ایران: ۲۰۰ زن از سال ۲۰۱۰ تا کنون اعدام شدند

سازمان حقوق بشر ایران؛ ۱۶ شهریور ۱۴۰۲: حکم یک زن که با اتهام «قتل عمد» مادرشوهر خود به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده بود، در زندان مرکزی مشهد (وکیل آباد) به اجرا درآمد. محبوبه روشندل دوازدهمین زنی است که در سال ۲۰۲۳ اعدام می‌شود. همچنین از سال ۲۰۱۰ تا کنون اعدام ۲۰۰ زن در ایران به تأیید سازمان حقوق بشر ایران رسیده است.

از میان ۲۰۰ اعدام زن ثبت شده توسط سازمان حقوق بشر ایران از سال ۲۰۱۰ تاکنون، ۹۴ مورد با اتهامات مربوط به «مواد مخدر»، ۹۰ مورد «قتل عمد»، چهار مورد با اتهام «مشارکت در اعمال جنسی غیر اخلاقی و سوء استفاده از مواد مخدر»، دو مورد به اتهام «جاسوسی» و یک مورد به اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شده بودند. اتهامات نه تن دیگر از این زنان مشخص نیست.

تنها ۵۵ مورد (۲۷/۵ درصد) از ۲۰۰ زن اعدام شده، توسط منابع رسمی اعلام شده است. بقیه اعدام‌ها توسط سازمان ها و فعالان حقوق بشر گزارش شده و توسط سازمان حقوق بشر ایران تایید شده است. شفافیت خبری درخصوص این اعدام‌ها از سال ۲۰۲۰ به طور چشمگیری کاهش یافته و تنها ۲ مورد از ۴۵ اعدام بین سال های ۲۰۲۱ تا سپتامبر ۲۰۲۳ به طور رسمی گزارش شده است.

۳۹ نفر از این زنان متهم به قتل همسران و یا همسران موقت خود (صیغه)، و یا عشاق خود بودند. هشت تن از این زنان، کودک همسر، سه تن کودک-مجرم و یک تن عروس خون بس بوده است.

این اعدام‌ها در ۲۷ استان کشور صورت گرفته و بیشترین تعداد در استان‌های تهران/البرز با ۴۴ اعدام، ۲۳ مورد در آذربایجان غربی و ۱۶ مورد در سیستان و بلوچستان انجام شده است. سال ۲۰۱۳ با ثبت ۳۰ اعدام توسط سازمان حقوق بشر ایران، خونین ترین سال برای اعدام زنان بود.

بنا به گزارش خبرگزاری هرانا، صبح روز دوشنبه ۱۳ شهریور ماه، حکم اعدام یک زن در زندان مرکزی مشهد به اجرا درآمد. این زندانی که هویتش محبوبه روشن‌دل، ۲۷ ساله اعلام شده، با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس محکوم شده بود.

براساس این گزارش، محبوبه روشن‌دل مادر یک فرزند ۶ ساله بود و به اتهام «قتل عمد» مادر همسر خود به اعدام محکوم شده بود.

یک منبع مطلع درخصوص اعدام این زندانی گفت: «او طی سال های حبس به دلیل مخالفت خانواده از ملاقات با فرزند خود محروم ماند. این امر به تدریج منجر به ابتلای خانم روشن دل به بیماری افسردگی در زندان شد. با اینحال، مسئولان زندان هیچ اقدامی در راستای درمان این زندانی انجام ندادند».

این منبع در ادامه گفت: «اخیرا اولیای دم اظهار داشتند که قصد دارند در خصوص پرونده این زندانی رضایت خود را اعلام کنند، اما این دل گرمی برای خانم روشن دل تنها چند روز به طول انجامید و اولیای دم از این اقدام منصرف شدند، امری که نهایتا اجرای حکم اعدام خانم روشن دل را در پی داشت».

اعدام این زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانه‌های داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.